Sinds ruim anderhalf jaar is de nieuwe middelbare school voor meisjes in gebruik. Waarom een aparte school voor meisjes? Zoals ik al eerder heb aangegeven zijn de afstanden hier erg groot. Een basisschool is meestal wel op loopafstand bereikbaar maar voor middelbare scholen ligt dat anders. De ouders kunnen vaak alleen het schoolgeld betalen en als de kinderen mazzel hebben, krijgen ze ergens kost en inwoning. Het komt regelmatig voor dat de meiden een vriendje krijgen en die ”zorgt dan wel voor haar”. Gevolg: het meisje wordt zwanger (overigens geheel vrijwillig) en moet van school af. Dit is een wijd verbreid probleem in Malawi.
Het idee was dan ook om via onze stichting een middelbare school voor meisjes te bouwen in Mganja, een afgelegen landelijk gebied met 13 kleine dorpen zodat ze thuis kunnen blijven wonen. Er is een jarenlange voorbereiding aan voorafgegaan. Plannen maken, heel veel fondsen werven en heel veel overleg met instanties hier. Een taak waar Ineke met hart en ziel aan gewerkt heeft en met veel succes.
Toen ik in 2019 hier was, ben ik bij de grondoverdracht geweest en heb met de architecten over het woeste land gelopen. Nu, drie jaar later staat er een fantastische school! Tiyende Pamodzi. Mooie ruime, lichte klaslokalen, een grote lerarenkamer, toiletgebouwen, huisjes voor leraren en een nursery voor peuters- en kleuters waar ik al eerder over geschreven heb.
Inmiddels is de tweede groep meiden gestart. We hebben een bezoek gebracht aan de school en kennis gemaakt met een klas meisjes. Wat een leuke uitgelaten sfeer in de klas! We werden met enthousiasme ontvangen. Vragen van ons werden in koor en met veel gelach beantwoord. Een leuke groep giechelende meisjes.
Herm heeft nog apart met de science teacher gesproken. Hij had samen met Han Jeurissen veel natuurkundemateriaal verzameld en al eerder naar de school gestuurd. Aangezien de leraar (Steven Thomas) lang niet van alles wist waarvoor het diende, was tekst en uitleg wel noodzakelijk. Aangezien men hier blijkbaar vooral lesgeeft uit de boeken en minder met proefjes en zo heeft, was het voor beiden wel wat zoeken. Herm heeft een proef met een waterflesraket laten zien en dat maakte in elk geval wel indruk. Ze hebben inmiddels al een aantal keren appcontact gehad dus dat komt wel goed. (Steven heeft laten weten dat hij de raketproef in de klas al heeft uitgelegd.)
Op dit moment wordt er nog volop gebouwd. Er worden nog lerarenhuisjes bijgebouwd. De leerkrachten worden aangewezen en betaald door het rijk maar de school moet zelf voor de huisvesting zorgen. Over het algemeen wonen de leerkrachten gewoon bij de school. Ook komt er nog een hostel bij waar de meisjes kunnen slapen. Het blijkt dat er toch ook nogal wat meisjes naar scholen komen die veraf wonen. Aangezien het juist niet de bedoeling is dat ze in de dorpen kost en inwoning moeten zoeken, zijn er 48 fietsen beschikbaar (gesponsord door Wheels for Life) en dus ook binnenkort een hostel. Tot het hostel klaar is, dient een nog leeg klaslokaal als slaapzaal. Deze meisjes regelen alles zelf. Ze hebben een moestuintje, koken en wassen zelf. Ook dat is iets dat ze hier leren
De school is weliswaar gebouwd door de Nazareth Foundation maar het schoolbestuur bestaat uit Malawianen. En zo hoort het ook. Wij faciliteren, helpen en denken mee maar uiteindelijk is de school van hen en moeten ze het verder zelf doen. En dat doen ze goed! Een mooi staaltje samenwerking tussen de Nazareth Foundation, de gemeenschap en instanties hier en sponsoren verspreid over de hele wereld.
Dit is de link voor het korte filmpje dat ik hierover gemaakt heb.
Rians blog 